Pages

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails

30 Ocak 2008

Hastalık yazmıyalım dedik..dedik de işte ne kadar olabilirse artık. Hani demiştim ya kusmalarım var diye bir miktar olunca normal karşılanıyordu .Son 15 gündür filan ise artık su bile içemez hale gelmiştim kaldı ki zaten katı birşey yemiyordum. Meyve suları,çorbalar ve muhallebi bitki çayları filan işte. Ama öyle bir hal aldı ki elimde bir kapla geziyorum ve içer içmez geri geliyor .Son derece halsiz ve keyifsizdim bütün gün tv karşısında yataıp kimseyle konuşmadan vakit dolduruyordum ki annem artık bu böyle olmıycak besinsizlikten ölüceksin diye beni dr.a götürdü.Önce tabi ki tonla tahlil yapıldı ve eski dr.um yani gastrodaki sevgili hocamız bir mide filmi istedi...ve görüldü ki midecağızımda darlık var.O kadar ki mide filmi çekilmesi için su gibi bi ilaç içiriyolar o bile geçemiyor aşağı kısma.Kusmaların sebebi bulundu.Hemen kurtarıcım genel cerrahımızla temasa geçildi ve dün için yine burda Ege üniversitesinde endoskopi ile balon ile o bölgenin genişletilmesine karar verildi.Bende yine stres had safhada..beni gören dr. seni bikaç gün yatıralım diyor ben direniyorum tekrar hastaneye yatmamak için.Sonunda evde serum takılmasına karar verildi.Yine kollar eller delik deşik artık damarlarım çekilmiş çünkü o kadar zor bulunuyor ki..neyse derdimiz bu olsun dedik katlandık. Dün sabah erkenden yine hastane yolları ..Neyse ki beni bayılttılar birşey hissetmedim ve işlem başarılı geçmiş eve gelince saat 17'ye kadar bir şey yemicektim ve 2-3 gün sadece soğuk şeyler yememi istedi dr.um .Muhallebi ile dondurma yedim:) Ve çokk şükürler olsun çıkmadı geri...sonrasında da aralıklarla 2 bardak meyvesuyu filan. Bu sabah keyfim yerinde uyandım ve artık yazabilecek modda olduğumu düşünüp pc başına geçtim.Bu arada bu olay başladığından beri tam 21 kilo verdim. Allah biliyo ya böyle seçeneğim olsa yaşadıklarım mı şişman olmak mı...2. seçeneği tercih ederdim kesin ama artık kilolardan kurtuluyo olmak da iyi tabi.Hala zayıf değilim 79 kiloyum ancak baya baya küçülmüşüm.Aslı istanbuldan kıyafetlerimden yolladı hep küçük beden eskilerimden yolladı ve bu güzel birşey tabi ki:) İlk defa canım dışarı çıkmak istiyor bugün öğleden sonra çıkarız sanırım.Kızkardeşim öğretmen ve onun da sömestr tatilinde olması hep beraber de zaman geçirebilmemiz için ideal. Allahıma bin şükürler olsun bugünleri gördüm. İstanbulu,dükkanı ...düzenimi çok özlüyorum..özledim ama sanırım bir süre daha İzmirdeyim. Hepinizi çok öpüyorum.

02 Ocak 2008

Hayata Döndüm

En son Kasım 7 de yazmışım ve şu an nereden başlayıp o günden bugüne olanları yazsam bilemiyorum.Çok acıklı çok stresli ve de korkunç günler geçirdim ama çok şükür en sonunda kurtuldum. Son yazımda bahsettiğim üzere bana endoskopi yapıldı ve ilk ameliyatı yapan dr.un 1 mm dediği deliğin 2,5 cm olduğu görüldü kaldı ki küçültülmüş bir mide için bu neredeyse bir krater sayılabilir.Gastrodaki Hoca ki kendisi 55 yaşlarında bir profesor anneme dedi ki ben bu yaşıma kadar 3-4 delik gordum en büyüğü de bu dedi. Neyse bu arada bizim en son temasa geçtiğimiz cerrah bu Gastrodaki hocayla birlikte hareket etmeye karar verdi. Öncelikle ameliyatsız çözümleri deneyelim dediler zira benim bir ameliyatı daha kaldırıp kaldıramayacağımdan emin değillerdi. Stent koymaya karar verdiler Kasım ayının 12 si günü annem stent için detayları konuşmaya gitti ve bana hiç olmadık bir şey oldu annem hastanedeyken .Şiddetli bir şekilde kustum ve hani çekilemeyen aktif olmayan drenim vardı ya ondan yemyeşil bir sıvı gelmeye başladı. Ben acele annemi aradım dr.un yanındaydı o sırada. Sonra beni geri aradı apar topar eve geldi vebeni hazırlayıp direk hastaneye yatırdılar o gün. İşte tahliller tomografiler vs tekrar. 2 gün sonrasında ise bana stente karar verildi ...ve o da berbat bir girişimdi. Genel anestezi ile yapıldı ancak çok kötü uyandım .O gece berbat geçti...stent denen şey 15 cmlik bir boru ve yemek borumdan geçip mideme giriyor ancak o yemek borusundaki hissiyatı anlatamam .Nefes bile alamıyordum...doktorlar bir süre sonra geçicek filan dediler...2-3 gün sonra anlaşıldı ki stent bende işe yaramadı .Tüm akıntı oldugu gibi devam etti. Hepimiz için ciddi moral bozukluğu oldu. Bu arada doktorum bana ağızdan biraz biraz ye bakalım dedi...fakat artık öyle bir hale gelmişim ki ne yesem anında mide drenimden ve diğer direnden çıkıyordu. Yine tekrardan filmler filan çekildi ve anlaşıldı ki bağırsaklarımda delik açılmış.! Bu arada genel cerrahideki doktorum inanılmaz iyi bir cerrah ve insani özellikleri çok üstün biri.Etik anlayışı zirvede ve kendinden önce hastasını düşünüyor.(Ona hayatımı borçluyum) Benim için bir konsey toplandı ve ne olacağına hep beraber karar verdiler. Sonradan öğreniyorum ki bağırsaklarımdaki delik dolayısyla hayati tehlikem çok büyükmüş.Bir sabah doktorumuz odama geldi ...GOB dedi biz seni haftaya ameliyat etmeyi düşünüyoruz bu hep beraber aldığımız bir karar.Annemle ben apıştık kaldık ben bir yandan ameliyat olmayı çok istiyordum bi yandan da bu kadar çabuk olmasını beklemiyordum.Biz tabi e peki nasıl olacak ne yapılacak dedik...inanın açınca karar vereceğim şu anda hiç bilmiyorum ...bir şey yapamadan kapatabiliriz bile dedi. Ben korkunç bir haldeyim ama yapacak bir şey yok. Gün geldi çattı ...4 Aralık sabahı beni ameliyat için hazırladılar...ameliyathaneye aldılar en son anestezi uzmanı ve kendi doktorumun asistanı ile bir iki cümle bir şey konuştuk ve ben gözümü yoğun bakımda açtım. Çok şükür operasyondan sağ çıkmıştım..1 gece orda yattım ki en zor zaman o..karnımda çok büyük bir kesi vardı.Önceki meme arasından göbeğe kadar olan kesiye ek olarak göbek deliğimin altından bir uçtan diğer uca. Kocaman bir yarım artı gibi yani:) Sabahleyin doktorum geldi ve beni odaya geçirebileceklerini söyleyince dünyalar benim oldu. Annem 5 dakikalığına gece yanıma gelmişti ama ben aygın baygın olunca pek anlamadım tabi.Ameliyat başarılı geçmiş diye anlattı annem...bağırsağımdaki delik 1 değil 3 taneymiş ..midemdeki deliği bağırsaktan parça alıp yamamış doktorum delikleri de dikmişler.3,5 saat sürmüş. Ailem ve diğer bütün yakınlarım için çok zor geçmiş o saatler tabi. Bu arada boynuma bir kateter takmışlardı. Yaklaşık 15 gün oradan serumla beslendim.Sonrasında ufak ufak sulu gıdaya geçildi. Çok şükür bir mucize gibi yılbaşı günü doktorum beni taburcu etti. Drenlerim çekildi..dikişlerimin büyük kısmı alındı.Şu anda allahıma bin şükür evdeyim ve ara ara olan kusmalar dışında bir sıkıntım yok. Hatırlamak bile istemediğim için çok kısa geçtim arkadaşlar. Hepinize sonsuz teşekkür ediyorum.Bu süreçte bana moral verdiniz..merak ettiniz ve dualarınızı esirgemediniz.İnanın o dualarla ben hayatta kaldım. Hepinizi çok seviyorum