Kimseler yazmıyor demiş Saschacım doğru valla yaz rehaveti çöktü üzerimize heralde, ya da herkes tatilde mi...? çok kıskanırıımm:)) günler çok rutin olmakla beraber nasıl hızlı geçiyor anlamış değilim.Sabahları erkenden dükkana geliyorum yaz sabahları bahçemiz güzel hareketli oluyor.Kahvaltı servisimiz de neredeyse öğlen ki kadar hareketli geçiyor.Aslı yı biraz dinlenmeye aldım benim yokluğumda çok yoruldu tek başına her şeye o koşturdu filan .Bi de sabah uykusunu o çok sever bende yazın erken kalkmaktan hoşlanıyorum zaten.Öyle de olunca bütün gün neredeyse buradayım. Evimizde trafik çok hızlı bugünlerde Aslı'nın annesi epey bi zamandır burdaydı bir takım işleri için o işler bitti o biraz daha kaldı, dün de abisinin eşi ve yeğenleri geldi haftasonu da abisi gelicek ve sonrasında hep beraber dönecekler.Bir bakıma çok güzel evin şenlikli olması ama uzun sürünce de yorucu olmuyor değil...Özellikle de yanlız yaşayanlar beni anlar sanırım.Evde düzen felaket derece de değişiyor.Neyse bu konuda fazla yazmamalıyım sanırım:P Dün gayet iyiydim sabah iyiyim öğlen iyiyim filan ...öğlen yemek servisinin bitmesine yakın çok yorulmuştum bi masaya oturdum elimde de telefon eski mesajlara filan bakıyorum.Hasta olduğum günlerde gelen bir mesaja gözüm takıldı,silmemişim...onu okuyunca birden burnumun direği sızladı tam o günkü halim gözümün önüne geldi ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım...kendimi tutamadım..içeride bi kaç tane de müşteri var onlar...personle hepsi şaşırdı normalde ben oldukça güleç bir tipim ve insanlar ne suratsız olmama neden ağlarken görmeye alışık...Hele ki birdenbire...neyse...baya bi ağladım Aslı ve annesi beni teselli ettiler filan ama yani elimde değildi..yoksa bugüne çok şükür tabi ki...ama o hastanelerde yatarken ki halim..burnumda ki tüpler filan aklıma gelince kopuyorum hala..hissettiğim ise daha çok kendime acıma duygusu:(Çok zavallı bir haldeydim.Arkasından annemle de konuştum annem de çok kötü oldu o da diyor gün içinde benim aklıma kaç kere geliyor bir bilsen her seferinde şükürler ediyorum die.Neyse bu tatsız konuyu pat diye kesmezsem posttan çok terapi seansına dönecek olay:) O günün öğleden sonrasında ise Aslıcım ben ve annesi çarşıya çıktık..ben bi ayakkabı denedim ve beğendim Aslı'nın annesi aldı bana ..erken doğumgünü hediyesi.Bu ayın sonunda yaşgünüm var ne alsam diye düşüneceğime senin beğendiğin bir şey olsun istedim dedi:) Sağolsun..Aslı da ismimin baş harfi olan çelikten yapılma ve minicik bir taşı olan bir kolye hediye etti..:) Tatsız günün devamında şımartıldığım için neşem yerine geldi:) Dün de yakınlarımızda kurulan bir pazara gittim sabah kahvaltı ve öğlen yemek arası muhteşem kıyafetler satılıyor.Ben de bir huy oluştu mesela ayakkabıya filan hiç acımam öyle rast gele bir şey giymem ama penyeler arkadaşlar iyisi de kötüsü de yamuluyor o yüzden bu sene neredeyse bütün üstlerimi o bahsettiğim pazardan aldım özellikle günlük giyilecek şeyleri.En pahalısı 10 ytl...çoğunluk 5 ve bazen de 3.5 ytllik ürünler.Hepsi de mağazalarda gördüklerimizden etiketleri kesilmiş.Biz işçiliği ucuz ülkeyiz ya millet bi sürü şey ürettiyor burda ve üretimin katı kurallarını aşamayan ürünler gözle görülmeyecek defolara sahip ondan etiketlerini kesip pazarlarda satıyorlar.Elim hiç gitmez oldu 30 ytlilik tişörtlere filan.Kendimi b konuda pintileşmiş gördüm:)Ama bi yandan da kalkıp bir ruja 30 milyon veriyorum...işte..kadınların anlaşılmaz alışveriş zevkleri sanırım:) Yunus balığını çok severim konumuzla alakası yok ancak aldıklarımı da fotolayamamıştım o yüzden bu resmi koydum mis gibi yaz günlerinin şerefine.:) kocaman öpüyorum...neşeli ve sağlıklı günler hepimize...